Η επανάσταση των τυφλών στην Ελλάδα

Το 1976 ήταν η μεγαλειωδέστερη στιγμή του κινήματος των τυφλών όταν σύμφωνα με το πνεύμα και τα προτάγματα της μεταπολίτευσης 300 περίπου τυφλοί κατέλαβαν στις 2 του Μάη υπό την ηγεσία του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών τον Οίκο Τυφλών ζητώντας «Ψωμί, Παιδεία και Όχι Επαιτεία» παραφράζοντας το γνωστό σύνθημά του Πολυτεχνείου «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία».

Την εποχή εκείνη οι τυφλοί της Ελλάδας δεν λάμβαναν προνοιακά επιδόματα, δεν διοριζόντουσαν σε θέσεις εργασίας, μόλις είχαν αποκτήσει το δικαίωμα στις σπουδές, δεν είχαν δωρεάν μετακινήσεις στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, ήταν μόνο αντικείμενα οίκτου. Μ’ αυτή τη κίνηση τους διεκδίκησαν ζωή με αξιοπρέπεια και δικαίωμα στην Παιδεία, την Εργασία, τον Ελεύθερο Χρόνο και την μετάβαση στη συνείδηση της κοινωνίας από αντικείμενα οίκτου σε υποκείμενα δικαιωμάτων.

Από τότε με τους συνεχείς αγώνες κάτω από την καθοδήγηση των συνδικαλιστικών μας φορέων πολλά κερδήθηκαν αλλά και πολλά από αυτά κινδύνεψαν ή κινδυνεύουν να απωλεσθούν. Σύνθημα μας ήταν «Τίποτα δεν χαρίζεται, τα πάντα κατακτιόνται» και σ αυτό τον αδιάκοπο αγώνα η Εθνική Ομοσπονδία Τυφλών και ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Τυφλών θα είναι πάντα μπροστάρηδες.