Πεζοδρόμιο ή Παρτέρι;
Το Δίλημμα: Πεζοδρόμιο ή Παρτέρι; Η απάντηση του Δήμου Κηφισιάς που διχάζει.
Το παρακάτω κείμενο δεν αποτελεί μομφή στον Δήμο Κηφισιάς. Θέλουμε να ταράξουμε την συνειδητή ασυνειδησία των ειδικών και μη.
Στο διαχρονικό ερώτημα που βασανίζει τους Δήμους της χώρας – «Πεζοδρόμιο στην άκρη του δρόμου ή παρτέρι;» – ο Δήμος Κηφισιάς της Περιφέρειας Αττικής απάντησε με σαφήνεια και καθαρότητα, επιλέγοντας το δεύτερο, δηλαδή το «παρτέρι».
Ο Δήμος «τόλμησε» και έκανε πράξη με αποφασιστικότητα αυτό που άλλοι Δήμοι εφαρμόζουν συγκεκαλυμμένα. Συγκεκριμένα, ενώ σε άλλους Δήμους φυτεύουν τα «πεζοδρόμια» ως παρτέρια, ταυτόχρονα τα στρώνουν με πλάκες για να μοιάζουν με «πεζοδρόμια». Αντίθετα, στον Δήμο Κηφισιάς, «τόλμησαν» και έκαναν πράξη το όνειρο κάθε ψευδοοικολογούντα, ειδικού ή μη.
Όπως φαίνεται στις σχετικές φωτογραφίες παρακάτω, πρόκειται για κατασκευασμένα παρτέρια στις άκρες των δρόμων, με διαστάσεις πεζοδρομίων και κατασκευασμένο κράσπεδο, εντός των οποίων υπάρχει η φύση: χώμα, φύλλα, δέντρα μικρά και μεγάλα.
Το σκηνικό που διαμορφώνεται
Με αυτούς τους θαυμάσιους «κήπους» στις άκρες των δρόμων, το σκηνικό διαμορφώνεται ως εξής:
- Δρόμος για τα αυτοκίνητα
- Χώρος στάθμευσης για τα αυτοκίνητα
- Χώρος πρασίνου (τα παρτέρια)
- Φράχτες και οικήματα
Από το παραπάνω μοτίβο απουσιάζει εντελώς η ανθρώπινη πεζή παρουσία. Αν ένας άνθρωπος θέλει να περπατήσει, θα πρέπει να το κάνει αποκλειστικά στον χώρο κίνησης των αυτοκινήτων.
Η τραγική κατάσταση των πεζών
Ας αφήσουμε όμως για λίγο και εμείς στην άκρη την «ειρωνεία» μας. Η κατάσταση για τους πεζούς σε όλη τη χώρα είναι τραγική. Κατασκευάζονται πεζοδρόμια που είναι παράνομα ή νόμιμα φυτεμένα και καθίστανται μη λειτουργικά αμέσως μόλις δοθούν για χρήση.
Έχουμε τέσσερις περιπτώσεις άχρηστων «πεζοδρομίων» που οφείλονται στη φύτευση:
- Ιερές αγελάδες: Ανακατασκευάζονται πεζοδρόμια, αλλά μένουν στη θέση τους ως «ιερές αγελάδες» τα δέντρα που είχαν φυτευτεί λίγα χρόνια πριν.
- Παράνομη φύτευση: Κατασκευάζονται «πεζοδρόμια» τα οποία φυτεύονται παράνομα εντός της ελεύθερης ζώνης όδευσης πεζών.
- Οριακή φύτευση με συνέπειες: Φυτεύουν τα «πεζοδρόμια» ελάχιστα έξω από την ελεύθερη ζώνη όδευσης πεζών, με αποτέλεσμα:
- Άμεσα, τα κλαδιά των δέντρων να διεισδύουν εντός του χώρου κίνησης των πεζών.
- Αργότερα, οι κορμοί με τις ρίζες να διαλύουν τα πεζοδρόμια.
- Κενοί λάκκοι: Το τέταρτο πρόβλημα είναι οι κενοί λάκκοι φύτευσης εντός των πεζοδρομίων. Εκεί που κάποτε είχαν φυτευτεί δέντρα από λάθος ή παράνομα και αυτά ξετέλεσαν τον βίο τους (αρρώστησαν ή εκριζώθηκαν), οι λάκκοι τους παραμένουν για να υπενθυμίζουν πως πρέπει να είμαστε προσεκτικοί.
Πώς μπορεί όμως να είναι προσεκτικός ένας άνθρωπος με οπτική αναπηρία; Ένας σε αναπηρικό αμαξίδιο; Μία μητέρα με το μωρό της στο καροτσάκι; Ένας ηλικιωμένος; Ακόμα και ο κάθε άνθρωπος που δικαιούται να έχει ασφαλή και ανεμπόδιστη πεζή κινητικότητα;
Το «δίλημμα» λοιπόν (πρέπει να έχουμε στις άκρες των δρόμων παρτέρια ή πεζοδρόμια) για κάποιους η απάντηση είναι παρτέρια. Για τη συντριπτική πλειονότητα, όμως, των ανθρώπων είναι ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΑ.
Είναι γελοίο να επιχειρηματολογούμε για το αυτονόητο. Αισθανόμαστε σαν να προσπαθούμε να αποδείξουμε γιατί οι αυτοκινητόδρομοι πρέπει να έχουν άσφαλτο και όχι χώμα.
